درپاس داشت انسان

همه روزه روزه بودن ٬همه شب نماز کردن
همه ساله حج نمودن ٬سفر حجاز کردن
شب جمعه ها نخفتن ٬ به خدای راز گفتن
ز وجود بی نیازش طلب نیاز کردن
به مساجد و معابد همه اعتکاف کردن
ز مناهی و ملاهی همه احتراز کردن
ز مدینه تا به کعبه سر و پا برهنه رفتن
دو لب از برای لبیک به وظیفه باز کردن
به خدا که هیچ یک را ثمر ان قدر نباشد
که به روی نا امیدی در بسته باز کردن
شیخ بهایی

کتابت بر آب

بر همه چیز كتابت بود مگر بر آب.

اگر گذر كنی بر دریا ، از خون خویش كتابت كن ، تا آن كز پی تو در آید داند كه عاشقان

و مستان و سوختگان رفته اند

ابوالحسن خرقانی